ارزش انسان | ارزش تو به دردِ توست!
ارزش انسان | زندگی رویایی چیه؟
این سوال رو از 99 درصد جامعه بپرسید، جواب های یکسان میگیرید
شاد باشم، ماشین خوب، پولی که مشغول بالا رفتن از پارو باشه
همسر خوب، بچه های گوگولی مگولی، اندام جذاب و…
همین؟؟ یعنی کلا ما انقدر کوچیکیم؟
ارزش تو به حجم دردِ تو گره خورده… ارزش انسان به حجم دردهاشه
اگه انقدر دردهای تو کم حجم هستن، کمی به ارزش خودت شک کن!!
اصلا کار سختی نیست که بخوای پولدار بودن رو، زیبا بودن رو
آرامش داشتن رو، سلامتی رو، دوست داشته باشی
این که از تو بپرسم زندگی ایده آل تو چیه و تو هم برای من
کلی جواب قشنگ قشنگ ردیف کنی اصلا درست نیست
سوال درست اینه: حاضری چقدر درد بکشی تا به هدفت برسی؟
اصلا برای چی حاضری بجنگی؟
هر وقت به این سوال درست، به جای اون یکی سوال غلط جواب دادی
من می تونم بهت بگم احتمال موفقیت تو چقدره!
می دونی نقطه اشتراک همه ی ما چیه؟
این که دوست داریم به همه ی فانتزی هایی که گفتم برسیم
اما بدون هیچ زحمت و دردسری… فقط برسیم … همین!
بخاطر همینه که صبح میریم تو یه اتاق و سرگرم کاغذبازی های
اداری میشیم و ظهر برمیگردیم خونه و مثل ربات تا شب سر می کنیم
و بعد از دیدن کلی فیلم و سریال به خواب میریم برای فردایی که
دقیقا شبیه امروز و دیروز و 272 روز پیش ما هست!
ارزش انسان | دام تکرار
ما ترجیح میدیم تو دامِ راحتی و آسودگی تکرار و تکرار و تکرار باشیم
اما هیچ وقت به استرس و ریسک تلاش و تلاش و تلاش نرسیم
همه مون دوست داریم شکم هامون سیکس پک باشه
اما امکان نداره… نه تا زمانی که رنج روزانه چند ساعت ورزش رو نکشیم
نه تا وقتی که حاضر به کوچیک کردن لقمه هایی که به دهن میبریم نیستیم
نه تا وقتی که خط کش دست مون نگیریم و قد کالری هایی که میخوریم و میسوزونیم رو متر نکنیم!
عاشق اینیم که کارآفرین نمونه و موفقی باشیم… اما به چند شرط:
- ریسک نکنیم
- هزینه نکنیم
- شکست نخوریم
- ترجیحا از جامون هم بلند نشیم!
پس همیشه از خودت بپرس: چقدر حاضری برای رسیدن به هدفت رنج بکشی؟
و بدون: تو به اندازه ی دردی که میکشی ارزش داری!
دیدگاهتان را بنویسید