چطور با حس خجالت بجنگیم؟

احساس خجالت | چطور با حس خجالت بجنگیم؟

خجولی، یکی از احساساتیه که میتونه مانع موفقیت های ما بشه.

خجولی یعنی حس بد و ترسی که وقتی به آدم های دیگه مواجه میشی به تو دست میده.

شاید گاهی خجولی رو با درونگرایی اشتباه بگیریم.

اما باید بگم که یه درونگرا از منزوی بودن و تنهایی خودش لذت میبره و علاقه ای به ارتباط با جمع نداره.

اما یه آدم خجالتی از ته دل میخواد که با دیگران ارتباط بگیره، ولی نمیدونه چطور باید این کار رو انجام بده.

یا میدونه ولی به خاطر ترس و اضطرابی که سراغش میاد، از این ارتباط فرار میکنه.

تو این مقاله میخوام چند نکته برای کمتر شدن این حس بد بهتون بگم.

لطفا تا آخر مقاله همراه من باشید…

تو تنها نیستی!

یکی از بزرگ ترین ترس های انسان، ترس از قضاوت شدنه!

حرف زدن در جمع، ایجاد ارتباط با دیگران، حضور در اجتماع و… تو رو در معرض نگاه و نظر دیگران قرار میده و این ترس که دیگران تو رو چطور قضاوت میکنن، همیشه با تو خواهد بود.

تکنولوژی هم نقش مؤثری تو تشدید این احساس داشته.

خیلی از ما ترجیح میدیم به جای دیدارها و ملاقات های حضوری پشت موبایل ها و کامپیوترهای خودمون پنهان بشیم و ارتباط برقرار کنیم.

وقتی احساس نیاز به ارتباط با دیگران رو با فضای مجازی رفع کردیم، دچار یه مشکل میشیم به اسم «خجولی گری مزمن»!

یعنی هر روز و هر روز بذر خجالت درون ما ریشه دارتر میشه.

البته همه خجالتی ها، خجالتی به نظر نمیان!

سال 1975 یه روانشناس به نام فیلیپ زیمباردو از دانشگاه استنفورد یه تحقیق انجام داد که به نوشتن مقاله ای با عنوان «بیماری اجتماعی به نام خجالت» منجر شد.

تو این تحقیق از 800 نفر سوال شد که به نظر خودشون خجالتی هستن یا نه؟

40 درصد افراد خودشون رو خجالتی میدونستن.

نکته جالب اینجاست که به نظر دیگران خیلی از این افراد که خودشون رو خجالتی میدونستن، اصلا خجالتی به نظر نمی رسیدن!

تحقیقات نشون میدن که آدم ها بخش عمده ای از احساس خجولی گری خودشون رو پنهان میکنن؛ ولی از درون زجر میکشن.

این افراد تو یه دوگانگی قرار میگیرن.

از طرفی به تمایل شدیدشون به ارتباط با دیگران پاسخ مثبت میدن، در عین حال مدام در حال یه گفتگوی درونی منفی در مورد خودشون هستن و مدام به این فکر میکنن که دیگران چه قضاوتی در موردشون کردن!

پس یه خجالتی:

• تو شروع و حتی ادامه ارتباط با دیگران دچار مشکل هست
• دائما در جنگ و جدال درونی هستن و این یه عامل بزرگ برای ایجاد اضطراب و نگرانی شونه
• به صورت وسواس گونه مراقب رفتار و کارهاشون هستن
• برای تأیید دیگران ممکنه دست به هر کاری بزنن

خودآگاهی داشته باش

اولین شرط و لازمه ایجاد تغییر، رسیدن به خودآگاهی در مشکل هست.

پس برای مدتی این موارد رو یادداشت کن:

• در چه زمان هایی خجولی تو بیشتر میشه؟
• در چه مکان هایی خجولی تو بیشتر میشه؟
• در ملاقات با چه افرادی احساس خجولی گری میکنی؟
• در چه شرایطی احساس خجولی گری تو بیشتر میشه؟
• وقتی خجالت سراغت میاد چطور اون رو بروز میدی؟
• وقتی دچار حس خجولی گری میشی، چه گفتگوی دورنی ای خواهی داشت؟
• چه کارهایی میتونه این حس رو درون تو کمتر کنه و به تو آرامش بده؟

وقتی بدونی دقیقا چه اتفاقی باعث افزایش یا کاهش خجولی گری تو میشه و چه الگویی رو برای بروز این حس دنبال میکنی، میتونه به کنترل این احساس کمک کنه.

1. برو تو دل ترس هات!

وقتی این حس، سراغت میاد، به صورت طبیعی از حضور در اجتماع منع میشی.

اگه میخوای با این حس بجنگی، باید ببینی چه دستوراتی به تو میده و تو دقیقا مخالفش عمل کنی.

البته با رعایت درجه بندی، این مخالفت رو انجام بده.

یعنی از اول سراغ سخت ترین ترس هات نرو.

مثلا برای شروع سعی کن تو مکان های عمومی، مثل فروشگاه ها، سینما، موزه، بازارها هفتگی و… رفت و آمد کنی.

کمی بعد، سعی کن تو این رفت و آمدهات با دیگران در حد چند جمله صحبت کنی.

مثلا تو سینما بپرس: «در مورد این فیلم چیزی شنیدید؟»

تو فروشگاه از یه مشتری بپرس: «شما تا حالا از این محصول خریداری کردید؟ نظرتون راجع بهش چیه؟»

تو مرحله بعد برو سراغ تخفیف گرفتن.

قیمت جنس رو بپرس و سعی کن کمی تخفیف بگیری.

همین طور هر بار سخت ترش کن تا کم کم بتونی پا روی ترس هات بذاری.

2. آموزش ببین!

بخشی از ترس های اجتماعی ما برمیگرده به مهارت های ارتباطی و مکالمه ای ما.

یه کلاس خوب فن بیان شرکت کن.

معمولا تو این کلاس ها مربی، از تو میخواد هر روز یه ارائه کوتاه در حضور جمع داشته باشی.

این میتونه بهت کمک کنه که هم مهارت های ارتباطی رو یاد بگیری و هم با ترسهات رو به رو بشی.

3. تو خیلی هم مهم نیستی!

وقتی از قضاوت دیگران میترسی، یعنی پیش خودت فکر کردی که دیگران خیلی به تو اهمیت میدن که بخوان تو ذهن شون مدام به تو فکر کنن و در مورد تو نظر بدن.

یک بار به خودت نگاه کن.

وقتی از تو خیابون رد میشی، از بین آدم های مختلف با لباس ها و شکل های مختلف چند نفرشون رو قضاوت میکنی؟

اون هایی رو که قضاوت میکنی تصور کن، چقدر قضاوت تو تو زندگی اون ها اثر داره؟

خیلی از آدم های دور و ور ما حتی حضور ما رو حس نمیکنن، چه برسه به این که بخوان در مورد ما قضاوت منفی یا مثبتی داشته باشن!

سعی کن برای رفتارهات یه چارچوب اخلاقی درست در نظر بگیری و مطابق اون عمل کن.

اگه کسی بخواد قضاوت منفی بکنه، مشکل از فکر و باور اون آدمه نه رفتار و عمل تو!

پس به جای اینکه همیشه بدهکار همه باشی، از همه طلبکار باش!

4. دستاورد بساز!

یکی از دلایل حس خجالت، کمبود اعتماد به نفس ماست.

برای این که اعتماد به نفس خودت رو افزایش بدی، سعی کن اهداف قابل دستیابی و کوچکی رو تعریف کنی و اون ها رو به دست بیاری.

این کار بهت کمک میکنه که دستاورد داشته باشی و همین اعتماد به نفس تو رو بالا میبره.

5. واقع بین باش!

خیلی از ما وقتی بحث از موقعیت های اجتماعی میشه، یه سری معیار و ملاک برای رفتارها و حتی پوشش خودمون در نظر میگیریم که صرفا به خاطر توجه به احساس کمال گرایی منفی ماست.

عاقلانه ترین رفتار اینه که یه معیار منطقی، با توجه به شرع و عرف در نظر بگیری و خارج از اون چارچوب حرکت نکنی.

در این صورت رفتار تو درست خواهد بود و مشکل از دیگرانه!

6. قبول کن!

این رو بپذیر که آدم هایی که اطراف ما هستن، همیشه نباید به خواسته های ما پاسخ مثبت بدن.

قرار نیست همیشه باورها و علایق ما مورد تأیید دیگران قرار بگیره

قرار نیست اهداف و آرمان های ما برای دیگران مقدس باشه

قرار نیست همه از شما خوششون بیاد

پس لطف کن، همون طور که تو بعضی افکار و باورهای دیگران رو قبول نداری و یا حتی از بعضی آدم ها خوشت نمیاد، به دیگران هم این حق رو بده و به خاطر این اتفاق احساس بد نکن و متوقف نشو.

خلاصه:

سعی کن به خاطر خجولی گری قایم نشی یا به موبایل و کامپیوتر پناه نبری

سعی کن به خودآگاهی برسی و برای حل این مشکل قدم به قدم پیش برو و با ترس هات رو به رو شو

سعی کن آموزش ببینی و با کسب دستاوردهای ریز و درشت اعتماد به نفست رو بالا ببری

سعی کن برای رفتارهای خودت یه استاندارد معقول در نظر بگیری و داخل اون چارچوب حرکت کنی و به هر کس که نمیپذیره و نمی پسنده یه لبخند ملیح بزنی.

سعی کن قبول کنی که قرار نیست دیگران همیشه تو رو تأیید کنن و به خاطر این اتفاق تو حق نداری متوقف بشی!